Działoszyn był ośrodkiem handlowo-rzemieślniczym w którym w roku 1904 zrodziła się potrzeba utworzenia Towarzystwa Oszczędnościowo-Kredytowego. Pierwszymi założycielami byli:
- ksiądz Izydor Kowalski, znakomity rolnik i dobry społecznik,
- Stanisław Pytlewski,
- Jan Ryster,
- Franciszek Mieszczakowski i inni.
W 1913 roku w imieniu Towarzystwa wyżej wymienieni założyciele dokonali zakupu nieruchomości położonej przy ulicy Bugaj ( obecnie Bankowej) za kwotę 3.500 rubli od obywatelki Leokadii Begier córki Andrzeja. W skład nieruchomości wchodził plac z ogrodem o obszarze 150 prętów, na którym to placu były dwa domy mieszkalne ,obora i stodoła. Na starych fundamentach w 1917 roku wybudowany został budynek w którym funkcjonował bank do roku 1991. Napięta sytuacja polityczna i grożący w każdej chwili wybuch wojny wprowadziły nastroje niepewności i wyczekiwania zarówno w instytucjach kredytowych jak też wśród chłopów. Rozpoczęcie działań wojennych w 1914 roku nie wpłynęło hamująco na działalność Towarzystwa a jedynie zmieniło zakres jego działalności. Już od 1915 roku Towarzystwo pośredniczyło w uzyskiwaniu kredytów na odbudowę zniszczeń wojennych ( stwierdzenie to oparto na podstawie „książki rachunkowej członka Towarzystwa” Ob. Aleksandry Gadzalińskiej wydanej w 1912 roku ) Wojna odbiła się ujemnie na rozwoju ruchu spółdzielczego co się wyraziło w dewaluacji ówczesnej marki polskiej. Majątek wielu spółdzielni został zniszczony lub rozgrabiony, wkłady w instytucjach państw zaborczych przepadły. Zaprzestano udzielania kredytów, wkłady oszczędnościowe uległy dewaluacji. Ponownemu ożywieniu działalności kredytowej sprzyjała reforma walutowa z kwietnia 1924 roku oraz dalsze posunięcia mające na celu zahamowanie upadku siły nabywczej pieniądza. W Działoszynie aktywną działalność w służbie wsi prowadziła w tamtych latach przemianowana z Towarzystwa Oszczędnościowo- Kredytowego – Spółdzielnia Drobnego Kredytu dla Chrześcian z nieograniczoną odpowiedzialnością która powstała w 1926 roku.
W 1934 roku Spółdzielnia Drobnego Kredytu dla Chrześcian przemianowana zostaje na Bank Spółdzielczy z ograniczoną odpowiedzialnością.
Okres ten do wybuchu II wojny światowej był pomyślny w rozwoju spółdzielni. Zwiększyła się liczba członków, rosły obroty. Towarzyszyła temu patriotyczna postawa osób kierujących wówczas działalnością banku. We wrześniu 1939 roku wojsko polskie powstrzymywało napór wojsk hitlerowskich od strony Wielunia i zaciekle broniło przeprawy przez Wartę od strony Częstochowy. W bitwie pod Działoszynem poległ niemiecki generał Dill. W odwecie osada została doszczętnie zbombardowana przez hitlerowskie lotnictwo. Ponad 90% zabudowań legło w gruzach. W stosunku do mieszkańców zastosowano bezwzględny terror .Dla ludności żydowskiej stanowiącej ponad połowę mieszkańców, utworzono getto, skąd następnie wywożono ją do obozów zagłady. Co prawda budynek banku nie został całkowicie zniszczony gdyż osiedliły się w nim wojska niemieckie, ale majątek spółdzielni przepadł. Dlatego też od roku 1939 do 1947 nie notuje się żadnej działalności banku na terenie Działoszyna.
Po II wojnie światowej pierwsze Walne Zgromadzenie reaktywujące członków Banku Spółdzielczego z ograniczoną odpowiedzialnością odbyło się dnia 07 września 1947 roku, na którym obecnych było 60 członków Walne Zgromadzenie postanowiło wznowić działalność spółdzielni i jednocześnie przyjąć za podstawę prawną działalności statut zarejestrowany w Sądzie Okręgowym w Kaliszu w dniu 15 sierpnia 1926 roku wraz z późniejszymi zmianami. Ustalono wielkość wpisowego na 200,00 zł a udział członkowski na 1.000,00 zł. Do roku 1950 działalność gospodarczo- finansowa banku wznowionego nie przejawiała się w ogóle.
Na Walnym Zgromadzeniu w dniu 20 czerwca 1950 roku omówiono i przyjęto nowy statut oraz przekształcono nazwę Bank Spółdzielczy z ograniczoną odpowiedzialnością na Gminną Kasę Spółdzielczą której działalność obejmowała gminy: Działoszyn, Siemkowice i Mierzyce w powiecie wieluńskim.
Ujemnymi skutkami działalności Gminnych Kas Spółdzielczych było regulowanie ich funkcjonowania zbyt szczegółowymi instrukcjami Banku Rolnego, co powodowało zanikanie inicjatywy i aktywności członków oraz zamieranie działalności samorządowej. Zbieranie wkładów oszczędnościowych nie przybrało poważniejszych rozmiarów gdyż nie sprzyjały temu warunki ekonomiczne pierwszych lat powojennych. Później, kiedy były ku temu odpowiednie warunki, ograniczenia polegające na gromadzeniu wkładów oszczędnościowych w Powszechnej Kasie Oszczędności w praktyce pozbawiły spółdzielnie charakteru zbiornic pieniądza. W ten sposób pozbawiono spółdzielnie możliwości przeznaczenia środków miejscowego pochodzenia na działalność kredytową. Dopiero w 1954 roku po wprowadzeniu nowego statutu rozszerzającego zakres uprawnień organów samorządowych, spółdzielnia znowu ożywa. Dynamiczny rozwój placówki we wszystkich odcinkach pracy banku datuje się od roku 1957.
Z dniem 15 kwietnia 1962 roku Gminna Kasa Spółdzielcza w Działoszynie wraca do swej pierwotnej nazwy ” Bank Spółdzielczy” i posiada 2226 członków.
Kolejne dziesiątki lat działalności banku to ciągłe dostosowywanie się do nowych warunków, potrzeb i oczekiwań Klientów. Postęp gospodarczy i kulturalny szybko zmienia oblicze terenu działalności banku. Klienci stawiają bankowi coraz większe wymagania. Jest to nie tylko działalność kredytowa i oszczędnościowa , ale obsługa budżetów gminnych, prowadzenie sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych, ewidencjonowanie produkcji sprzedanej przez rolników dla jednostek gospodarki uspołecznionej.
Rok 1990 był sprzyjającym rokiem, w sierpniu rozpoczęto budowę nowego budynku banku przy ulicy Piłsudskiego. W styczniu 1992 r. obsługiwano klientów w nowej siedzibie.
Na Nadzwyczajnym Zebraniu Przedstawicieli Banku Spółdzielczego w Działoszynie w dniu 23 listopada 1992 r. podjęto uchwałę o przystąpieniu (jako założyciel) do Banku Regionalnego S.A. z siedzibą w Poznaniu. 29 czerwca 1995 r. zostaje podpisana umowa zrzeszenia w Gospodarczym Banku Wielkopolski S.A. w Poznaniu.
Z dniem 1 lipca 1999 r. roku dokonano procesu łączeniowego z Bankiem Spółdzielczym w Osjakowie. W wyniku wspólnej decyzji, uchwałą Zebrania Przedstawicieli z dnia 06 czerwca 2000 r. dokonano zmiany nazwy banku na Nadwarciański Bank Spółdzielczy w Działoszynie.
Minione lata były dla banku okresem wzmożonej pracy, umacnianiem pozycji na lokalnym rynku usług finansowych oraz kreowaniem wizerunku banku godnego zaufania.
Bank w dzisiejszych czasach to: atrakcyjna oferta produktów, profesjonalna obsługa, bankowość Internetowa i mobilna oraz nowoczesne rozwiązania technologiczne.
Działamy bezpiecznie i stabilnie. Wspomagamy imprezy i akcje kulturalne, charytatywne, sportowe itp.